Kwam het door haar betraande ogen, betraand nog vanwege olifants droef relaas, of was het echt wat Claudine zag. Een net, bezet met ontelbaar veel juwelen, in elk ervan alle overige weerspiegeld, strekte zich over haar uit. Voorzichtig raakte zij er een aan. Tot in alle uithoeken van het web, myriadevoudig werd haar hand weerkaatst.

Angstig verrukt keek Claudine olifant aan, als zou die weten hoe en wat. Waar Indra zo net nog had gestaan was nu een lege plek, olifant wees er naar. Dat was voldoende. Claudine wist het nu, wist wat zij altijd al had geweten: het was Indra’s werk, Indra’s web. Alles was met alles verbonden, elke daad, elke gedachte zelfs, had op alles en iedereen effect.